www.thecostam.fora.pl

Mike Rock

- Tak... - odparł z dziwnym ociąganiem, zerkając przez ramię, tak że zdołał dostrzec sylwetkę starca znikającą w jednym z ceglanym domków. Czemu poczuł dziwny ucisk w żołądku, który był oznaką niepokoju?
"Stop!! Musisz zachowywać się normalnie!!" - chłopak ponownie skarcił się w myślach i wszedł za dziewczyną zamykając za sobą drzwi.

Alexandra

Weszła do domku i zaraz udała się do kuchni. Nastawiła wodę i zaczęła przeglądać szafki aż natrafiła na stosik herbat. Wyciągnęła dwa kolorowe kubki i postawiła na blacie.
-Mike- zerknęła na niego z delikatnym uśmiechem, szybko jednak speszona odwróciła wzrok, oj tak chłopak był ideałem mężczyzny. Wysoki , wysportowany, silny, opiekuńczy.
- Na jaką herbatę masz ochotę? Malinowa , Jagodowa, zielona, owoce lasu...- zaczeła wymieniąć oglądając etykietki opakowań. Dla siebie wybrała malinową. Kochała maliny. Ich smak przypominał jej dzieciństwo - mięta , dzika róża.. ...sporo tu tego..

Mike Rock

Jednak chłopakowi wpadło w oko białe opakowanie, które przedstawiało liście herbaty oraz kusząco soczyste pomarańcze, które Mike uwielbiał - a raczej jak stwierdzili jego znajomi - miał na ich punkcie lekkiego fioła.
- Poproszę tę... - mruknął, a jego dłoń swobodnie powędrowała do prostokątnego opakowanie, w tej samej chwili co dłoń ciemnowłosej. W chwili, gdy ich dłonie się spotkały, chłopak poczuł gwałtowny impuls...jak gdyby przed chwilą został kopnięty przez niewielką ilość prądu.

Alexandra

Spojrzała na niego , stał tuż za nią. A kiedy jego dłoń dotknęła jej , dziewczyny policzki oblały się delikatnym rumieńcem ,które zaraz zakryła swoimi włosami.
Szybko wyciągnęła jedną torebeczkę i wrzuciła szybo do kubka.A gdy już woda wesoło zabulgotała , zalała herbaty i podała jeden kubeczek Mikowi.
-Proszę- lekko się uśmiechneła.

Mike Rock

Prawie nieświadomie zacisnął dłonie na ciepłym kubku w czerwono-zielone paski, z których wyglądał puszystych łepek rudego kota. Cała pstrokata kompozycja wyglądała dość kiczowo, a zarazem swojsko...
- Dziękuje... - mruknął i zerknął niepewnie na dziewczynę, czując jak jego żołądek po raz kolejny wywija niekontrolowanego koziołka.
Po chwili ostrożnie opadł na stary fotel, zagłębiając się w nim, że zdawało się, że zaraz całkowicie zniknie pochłonięty przez skórzane obicie.

Alexandra

Usiadła na przeciw , na kanapie i podciągnęła nogi. Upiła małego lyczka malinowej herbaty żeby sie nie poparzyć.
-Zwariowani ludzie tu mieszkają- uśmiechnełą sie tylko chcąc przerwac głupią cisze.

Mike Rock

- Dlaczego tak uważasz? - zapytał dość gwałtownie, jakby był skory wytłumaczyć zachowanie każdego mieszkańca obozu...jakby był gotów za nich zaświadczyć, chociaż nie znał ich zbyt dobrze. A jednak coś kazało mu bronic tych ludzi, stać po ich stronie bez względu na wszystko... - jakby byli jego drugą rodziną.

Alexandra

- Ten starzec , nazwał mnie córką słońca zaśmiała się i zrobiła kolejnego łyka tak bezczelnie gapiąc sie na Mike. A kiedy tylko sie na tym przyłapała odwróciła wzrok na swoje skarpetki.Alex opanuj sie!

Mike Rock

- Córka Słońca. - wyszeptał chłopak, a raczej powtórzył słowa, które jeszcze niedawno z takim przekonaniem wykrzykiwał starzec. Czyżby popadł w obłęd przebywając w lesie? A może doskonale wiedział jakie znaczenie mają owe słowa? Czy zdawał sobie sprawę, że "chłopak z gwiazdą" jest na wyciągnięcie ręki?
Oczy chłopaka powędrowały wprost na śliczną twarz ciemnowłosej, przyglądając się jej z nowym, bezczelnym zainteresowaniem.
- Może jego słowa miały jakieś głębsze znaczenie...może zawierały jakiś procent prawdy... - mruknął nie spuszczając spojrzenia z Alex, jakby był ciekaw jej reakcji.

Alexandra

Spojrzała na niego dosyć dziwnie , ale zarazem z iskrą ciekawości.
-Co masz na myśli?- uśmiechneła się lekko i znów na niego spojrzała. Wprost w te zabawne oczy.
Kąciki ust powędrowały jeszcze wyżej.

Mike Rock

Nienaturalnie wyprostowana sylwetka chłopaka, wyglądała dość komicznie, gdy ten pochylił się w stronę ciemnowłosej, że jedynie parę centymetrów dzieliło ich twarze, a gwałtowniejszy ruch mógł spowodować "czołowe zderzenie".
- Gdybym wiedział co to oznacza... - mruknął, a jego usta wykrzywiły się w specyficznym uśmiechu. - Jednak nie to jest teraz ważne. - przerwał, a jego ciepły oddech, musnął policzek dziewczyny, gdy wstał i odłożył kubek na szklany stolik. Zatrzymał się przed jedną z szafek, na której stały puste ramki, jakby ktoś wykradł z nich zdjęcia.
- Powinniśmy wrócić do hotelu nim ktoś spostrzeże nasze zniknięcie... - dodał lekko się garbiąc i opierając dłonie na lakierowanym drewnie.

Alexandra

Zamyśliła sie głęboko w swoich rozmarzeniach.
Jednak jego głos oswobodził ją z ucisku obrazów ukazujących się w jej umyśle.
-Czyli, to znaczy , kiedy masz zamiar tam wrócic? - zapytał spogladająć na niego i sącząc ciepły płyn z różowego w kropeczki kubeczka.

Mike Rock

- Chciałaś powiedzieć: "kiedy MY mamy zamiar tam wrócić". - poprawił dziewczynę i odwrócił się powoli w jej stronę. Z jego twarzy nie znikał krzywy uśmiech, który unosił jeden kącików ust ku górze.
- Jak najszybciej, Alex. - odparł i podszedł do niej, ponownie zatapiając się w skórzanym obiciu fotela, tak że prawie dotknął brodą swoich kolan, co było nie lada wyczynem przy jego wzroście.

Alexandra

- Jutro , a może jeszcze dziś?- zapytała przyglądając mu się uważnie. Spięła kilka niesfornych kosmyków w warkocz i zarzuciłą go na plecy.
Odstawiła pusty kubek na stolik

Mike Rock

Spojrzał na nią uważnie, a jego wzrok przez chwilę zatrzymał się na kuszących kobiecych kształtach, następnie na filuternym nosku, który nadawał jej wyglądu niewinnej dziewczynki - którą nie była - oraz pełnych ustach, które lekko zagryzła. Nawet nie zauważył, gdy zrobiło mu się ciepło w okolicach kołnierzyka ciemnej koszuli, która nagle zdawała się kleić do ciała. Chłopak powoli wypuścił z ust powietrze starając się zebrać myśli...
- Taaa...jeżeli jesteś gotowa możemy wyruszyć dziś wieczorem. - odparł po dłuższej chwili przerywanej jedynie biciem zegara.