www.thecostam.fora.pl

Mike Rock

Chłopak roześmiał się cicho, patrząc jak zabawnie marszczy swój filuterny nosek, gdy się gniewa...jak jej oczy lekko błyszczą od wylanych łez...jak na policzkach pojawia sie słodki, niewinny rumieniec.
- Au... - mruknął delikatnie zaciskając jej piąstki w swoich dłoniach.

Alexandra

ah.. i dziękuje - musnęła jego policzek stając na palcach- za uratowanie życia po raz kolejny- uśmiechnęła się słodko do niego - co teraz?

Mike Rock

Teraz byłby w stanie wziąć ją w ramiona i delikatnie musnąć jej słodkie usta, byleby tylko spróbować ich smaku...byleby tylko zaspokoić własne, rozszalałe myśli i pragnienia.
Może dlatego potrząsnął lekko głową, a jej pytanie spowodowało, że mógł się skupić na czymś innym niż natarczywym wpatrywaniu się w jej odsłonięte ramiona.
"Oszalałem" - skarcił samego siebie w myślach i rozejrzał się dookoła.
- Chyba będziemy musieli zaprowadzić tych ludzi w bezpiecznie miejsce. - mruknął mrużąc oczy, w których odbijał się tłum ludzi, którzy bezsensownie wpatrywali się w szczątki hotelu.

Alexandra

-Bezpieczne mniejsce? Doobozu?- spojrzała uwaznie na niego. Wygladał tak męsko ,tak przystjonie .Alex on nie dla Ciebie

Mike Rock

Lekko marszcząc brwi przeniósł spojrzenie na dziewczynę, która - o dziwo, bez skrzyżowanych palców - wpatrywała się w niego, z jakimś dziwnym błyskiem w czekoladowych oczach. A może była to tylko perfekcyjna gra świateł?
- Tak...do obozu. - mruknęła i prawie niedostrzegalnie skinął głową. - Tam będą bezpiecznie, dopóki...dopóki nie znajdzie sposobu aby odesłać ich do domu.

Alexandra

Myślisz że nam się to uda?- wyszeptała idąc przed siebie.Bałą się że odpowie nie.

Mike Rock

- Musi... - jednak, gdy spojrzał na dziewczynę pożałował szorstkiej nuty w swoim głosie oraz znużenia. Wyglądała na zagubioną.
- Uda nam się, zobaczysz. - dodał i objął ja ramieniem.

Alexandra

Pezytuliła się do niego i kiwnęła głową ruszając do przodu. Wstchnęła cichutko.

Mike Rock

- O nic sie nie martw, Alex...wszystko będzie dobrze. - wyszeptał, chociaz nie spodziewał się tutaj tzw. "happy end'u", a raczej czegoś całkowicie odwrotnego.

Alexandra

-Dobrze wiesz że nei będzie- wyszeptała kopiąc kamyk.