www.thecostam.fora.pl

Alexandra

-yhym- mruknęła tylko . albo za niedługo będziemy pływać na tafli lodowatej wody Wzieła głęboki oddech i wstała też.
-Co ci się stało... zle sie czujesz?- zapytała czując jak ściska jej ramie. Mimo że go nie znała , martwiła się.

Mike Rock

- Nie...wszystko w porządku... - mruknął czując pod dłonią ciepło jej drobnego ciała. Może tylko sobie to wyobraził ale dostrzegł w jej oczach jakiś znajomy blask, tchnienie.
- Nie powinnaś się o mnie martwić, Alex...raczej powinnaś się cieszyć, że za parę minut pozbędziesz się mojego gburowatego towarzystwa. - dodał szybko puszczając jej ramię i prostując się, jakby chciał jej pokazać, że nie potrzebuje niczyjej pomocy.

Alexandra

-No nie nazwałabym tego "powodem do cieszenia się" - powiedziała łąpiac w dłonie swoje bagaże i gitarę. Przełknęła ślinę ustawiając sie w kolejce. Zaczęła jedną dłonią szukać biletu. Była straszną gapą. Zostawiała rzeczy gdzie się dało a potem potrafiła jej szukać przez cały dzień... co jeszcze leprze okazywało sie zawsze że dana rzecz leży na samym widoku.

Mike Rock

Po jej słowach między brwiami chłopaka pojawiła się znajoma zmarszczka, która znaczyła tylko jedno: zatroskanie lub głębokie zamyślenie.
Sam ruszył dopiero po chwili, obserwując ludzi, którzy gromadzili się tłocznie przy "odprawie". Mężczyźni w służbowych garniturach nerwowo poprawiający krawaty; matki starające się bez skutku uspokoić podniecone przybyciem statku, dzieci; młodzi ludzie przekrzykujący się nowinkami ze świata mody...oraz ONA: ciemnowłosa piękność przeszukująca nerwowo niewielką torbę, której zawartość była dla niego zagadką.
Sam ustawił się na końcu owej kolejki, starając się zatrzymać spojrzenie na każdej napotkanej osobie - jakby chciał ich wszystkich zapamiętać.
Rzecz niemożliwa? - w słowniku chłopaka nie istniało takowe słowo.

Alexandra

-Mam!- krzyknęła znajdując igłę w stogu siana. Ludzie spojrzeli na nią dziwnie kiedy uniosła do góry bilet i ucałowała go. idiotka skarciła samą siebie zauważając że wypowiedziała te słowo na głos sprowadzając na siebie wzrk zebranych ludzi. szybko podała bilet do kontroli i wsiadła na statek.

Mike Rock

Prawie wybuchł śmiechem, gdy usłyszał radosne wołanie dziewczyny i spostrzegł owy - zaskakujący - gest, z jej strony. A jednak zdołał opanować owy dziki ryk, który urodził się w jego gardle i z miną pokerzysty podać swój bilet do "kontroli".
Czuł na sobie badawcze spojrzenie kościstego mężczyzny z idealną brudkom, który z niechęcią podał mu przerwany na pół bilet.
- Zapraszamy na pokład. - mruknął znudzonym głosem.
[pokład]